Imnos pros tin Eleftherian
Imnos pros tin Eleftherian (dt.:
Ode an die Freiheit) wurde
1823 von
Dionysios Solomos geschrieben und hat 158 Strophen. Die Musik komponierte
Nikolaos Mantzaros.
1865 wurden die ersten zwei Strophen zur
Nationalhymne Griechenlands erklärt. Sie wird auch als Nationalhymne Zyperns genutzt.
Originaltext
- Ύμνος προς την Ελευθερίαν
- Σε γνωρίζω από την κόψη,
- του σπαθιού την τρομερή,
- Σε γνωρίζω από την όψη,
- που με βια μετρά[ει] τη[ν] γη.
- Απ' τα κόκαλα βγαλμένη,
- των Ελλήνων τα ιερά,
- Και σαν πρώτα ανδρειωμένη [oder -μένοι],
- χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά.
- Εκεί μέσα εκατοικούσες
- πικραμένη, εντροπαλή,
- κι' ένα στόμα ακαρτερούσες,
- Ελα πάλι, να σου πή.
- Αργειε νάλθη εκείνη η μέρα
- και ήταν όλα σιωπηλά,
- γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
- Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
- Δυστυχής! Παρηγοριά
- μόνη σου έμενε να λες
- περασμένα μεγαλεία
- Και διηγώντας τα να κλαις.
- Και ακαρτέρι, και ακαρτέρι
- φιλελεύθερη λαλιά,
- ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
- από την απελπισία,
- Κι έλεες: πότε α! Πότε βγάνω!
- το κεφάλι από τς ερμιές;
- Και αποκρίνοντο από πάνω
- κλάψες, άλυσες, φωνές.
- Τότε εσήκωνες το βλέμμα
- μες στα κλάματα θολό,
- και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
- πλήθος αίμα Ελληνικό.
- Με τα ρούχα αιματωμένα
- ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
- να γυρεύης εις τα ξένα
- άλλα χέρια δυνατά.
- Μοναχή το δρόμο επήρες,
- εξανάλθες μοναχή
- δεν είν' εύκολες οι θύρες,
- εάν η χρεία τες κουρταλή.
- Φεύγει οπίσω το ποδάρι
- και ολογλήγορο πατεί
- η την πέτρα η το χορτάρι
- που τη δόξα σου ενθυμεί.
- Ταπεινότατη σου γέρνει
- η τρισάθλια κεφαλή,
- σαν πτωχού που θυροδέρνει
- κι είναι βάρος του η ζωή.
- Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
- κάθε τέκνο σου με ορμή
- που ακατάπαυστα γυρεύει
- η τη νίκη η τή θανή
- Απ΄ τα κόκαλα βγαλμένη
- των Ελλήνων τα ιερά
- και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
- Χαίρε, ω χαίρε, Eλευθεριά
Transkription
- Imnos pros tin Eleftherian
- Se gnorízo apó tin kópsi,
- Tou spathioú tin tromerí,
- Se gnorízo apó tin ópsi,
- Pou me viá metrá[i] ti[n] ji.
- Ap' ta kókala vgalméni,
- Ton Ellínon ta ierá,
- Ke san próta andrioméni,
- Chére, o chére, Eleftheriá!
- Ekí mésa ekatikoúses
- Pikraméni, entropalí,
- Ki' éna stóma akarteroúses,
- Éla páli, na sou pí
- Arje nálthi ekíni i méra
- Ke ítan óla siopilá,
- Jatí táskiaze i phovéra
- Ke ta plákone i sklaviá.
Deutsche Übersetzung
- Ja, ich kenn' dich an der Klinge
- deines Schwerts so scharf und blank,
- wie auf diesem Erdenringe,
- schreitet dein gewalt'ger Gang.
- Die du aus der Griechen Knochen
- wutentbrannt entsprossen bist,
- die das Sklavenjoch zerbrochen,
- holde Freiheit, sei gegrüsst.
- Ja darin hast du gehauset,
- trauernd und mit scheuem Blick.
- Hast geharrt, dass einst erbrauset
- dir der Ruf: "O komm zurück!"
- Aber dies hat lang gedauert;
- alles war als wie erstickt,
- alles hat vor Furcht geschauert,
- von der Sklaverei erdrückt.
Siehe auch
Weblinks